۱۹ قرنِ نو

بسیار خوابیده‌ام.دلیل این‌که می‌نویسمش بیرون آوردنش است از فکرم.بسایر خوابیده‌ام.۴ دقیقه به اذان چند لقمه فرستادم به مقصد معده و وقتی الله‌اکبر را گفت آخرین لقمه داشت فرو می رفت که جای شک و شبهه است برایم.

بسیار خوابیده‌ام و خواب‌های آشفته دیده ام و غم و غصه‌ی روحِ بی‌ایمان و ثبات و سرگردان کسلم کرده.

نمی‌روم برای خواندنِ کسی، دلم می‌خواهد تماما از تو سخن بگوییم و تماما از تو سخن بگوییم...