من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان/ قال و مقال عالمی می کشم از برای تو

روزهای سبکی رو دارم میگدرونم.بارهای قدیمی و کهنه رو میزارم روی زمین و بعد که نگاهشون می کنم می بینم تاول های روی شونه هام از هیچ هاییه که به دوش می کشیدم.

حالا تو با اون قلم زیبات برام می نویسی روزهای جدیدم رو؟